
تجاوز نظامی 12 روزه رژیم صهیونیستی به کشور، آسیبپذیری شهرها را در مقابل بحران بیش از قبل عیان کرد و نشان داد که «تابآوری» حلقه مفقوده بسیاری از شهرهای کشور به ویژه پایتخت است. وابستگی مالی مدیریت شهری به فروش تراکم و دریافت عوارض از ساختوساز اصلیترین عامل توسعه غیرتابآور تهران و سایر شهرها طی دهههای اخیر بوده است؛ سنگبنای این کجراهه توسعهای در سالهای پایانی دهه 60 و همزمان با آغاز سازندگی در پایتخت زده شد و در ادامه این الگوی نامتوازن به سایر شهرهای کشور نیز سرایت کرد. اگرچه در سالهای گذشته تلاشهای موردی برای اصلاح منابع درآمدی شهرداریها انجام شد؛ اما قوانین تصویب شده در این زمینه هیچگاه از سطح کاغذ فراتر نرفت و به این ترتیب همچنان تابآوری، کیفیت، پدافندغیرعامل و… موضوعات جانبی در توسعه شهری ایران به شمار میرود.