
در حافظه تاریخی ایرانیان، صلح همواره اصالت داشته و پرهیز از تجاوز به دیگران یک اصل نانوشته بوده اما در برابر تجاوز، ایران هیچگاه خاموش نمانده است؛ پس از هر ضربه، خود را بازآفریده و مهاجم را از میدان بهدر کرده است. این روحیه پایداری نهفقط در تاریخ، بلکه در شعر و ادب ما نیز بازتابی پررنگ دارد.